مطالعه ویژگیها و ثبات رنگی نخ پشمی رنگرزی شده با برخی از مواد رنگزای زرد طبیعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه آموزشی فرش، دانشکده هنر، دانشگاه بیرجند

2 دانش آموخته کارشناسی فرش، گروه آموزشی فرش، دانشگاه بیرجند

چکیده

مواد رنگزای طبیعی فراوانی مانند اسپرک، برگ مو، جاشیر، زرد چوبه، زعفران، سماق، پوست پیاز، اکالیپتوس، گلرنگ، گل بابونه، گل جعفری و بسیاری دیگر از گل‌های موجود در طبیعت وجود دارند که میتوان برای کسب رنگ زرد با درجات مختلف استفاده نمود. در این تحقیق از 10 رنگینه زرد طبیعی رایج در رنگرزی سنتی برای رنگرزی کلاف نخ پشمی استفاده شد. ابتدا، کلاف‌های نخ پشمی با سه غلظت مختلف از دندانه کلرید قلع (1، 2 و 3 درصد وزنی) به روش پیش دندانه عمل شد و بعد از آن با درصد‌های مختلف از ماده رنگزا‌ (10%، 30% و 60%) در حضور اسید استیک رنگرزی شدند. طیف‌های انعکاسی نمونه‌های رنگرزی شده مورد بررسی و قدرت رنگی آنها محاسبه گردید. با توجه به قدرت رنگی نمونه‌های رنگرزی شده می‌توان بیان نمود که ماده رنگزای پوست پیاز و سماق به ترتیب دارای بیشترین و کمترین قدرت رنگی می‌باشند. نمونه کلاف نخ رنگرزی شده با ماده رنگزای زردچوبه نسبت به سایر نمونه‌ها دارای ثبات نوری کمتری می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Study on the color characteristics and fastness properties of dyed wool yarn with some yellow natural colorants

نویسندگان [English]

  • Hossein Barani 1
  • Samaneh Ahmadi 2

1 Associate Professor of Carpet Department, Faculty of Arts, University of Birjand

2 Carpet Department

چکیده [English]

There are several natural yellow colorant dyes such as Reseda, Vitis vinifera, Prangos ferulacea, Turmeric, Saffron, Sumac, Onion skin, Eucalyptus, Safflower, Chamomile, Tagetes and many other flowers in nature that can be used to obtain yellow color with different degrees on textile fibers. In this study, 10 common natural yellow colorants were used for natural dyeing of wool yarn. In order to this, the wool yarns were treated with three different concentrations of Tin (II) chloride (1, 2, 3 wt%) and then dyed with different percentages of selected natural colorants (10%, 30% and 60%) in the presence of acetic acid. The reflection spectra of the dyed samples were examined and the color strength of them was calculated based on the visible region. Due to the color strength of the dyed samples, it can be concluded that the Onion skin colorant and Sumac have the highest and lowest color strength, respectively. The dyed samples with Reseda, Prangos ferulacea, and Turmeric presented a lower light fastness in the presence of tin chloride compared to the other dyed samples.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Natural dyeing
  • Yellow Natural colorants
  • yellow shad
  • color strength
  • washing fastness
انصاری، بابک; خواجه مهریزی، محمد; حاجی، امین الدین (1394). رنگرزی کاالی پشمی آمادهسازی شده به کمک پالسمای اکسیژن با رنگزای طبیعی گل ریواس، نشریه علمی - پژوهشی علوم و فناوری رنگ، 9، 135-143
بارانی، حسین; جمشیددوست ملکوتی، زهرا; رفیعی، سعیده; بهینه سازی شرایط رنگرزی الیاف پشمی با گلبرگ زعفران جهت کسب شید آبی، نشریه علوم و فناوری رنگ، 10 (5)، 259-266
جهانشاهی‌افشار، ویکتوریا (1380). فرایند و روشهای رنگرزی الیاف با مواد طبیعی، دانشگاه هنر
حاجی، امین الدین (1395). رنگزاهای طبیعی: علم و فناوری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند
سهی‌زاده‌ابیانه، مرتضی (1384). تکمیل فرآورده‌های نساجی و رنگرزی، آرون
صالحی، زهرا; آقاکوچک افشاری، ستاره; رضایی، ساسان; محمد پور، سهیلا; خداویسی، صادق (1396). مروری بر فعالیتهای ضدمیکروبی مشتقات فلاونوئیدها، 6(2)، 12-21
منتظر، مجید; حیدری، محمدابراهیم; ویسیان، محمد (1388). طبیعت‌گرایی در رنگرزی الیاف پروتئینی (پشم و ابریشم)، مرکز ملی فرش ایران
موسوی، اخترالسادات; اکبری، احمد; خاتمی حسن (1397). بهبود ثبات نوری نخ پشمی رنگرزی شده با رنگزای طبیعی اسپرک توسط آنتی اکسیدان ها و جاذب اشعه ماوراء بنفش، نشریه علمی- پژوهشی گلجام، ۱۴ (۳۴)، ۵-۱۱
میرجلیلی، محمد (1387). روش‌های آزمایشگاهی: رنگرزی الیاف طبیعی (رنگزاهای شیمیایی و طبیعی)، دانشگاه ‌آزاد اسلامی‌ یزد
M.M. Kasprzak, A. Erxleben, J. Ochocki, Properties and applications of flavonoid metal complexes, RSC Adv. 5 (2015) 45853–45877. https://doi.org/10.1039/C5RA05069C
T. Bechtold, R. Mussak, Handbook of Natural Colorants, 2009, John Wiley & Sons
دوره 1، شماره 1
شهریور 1399
صفحه 51-63
  • تاریخ دریافت: 28 اردیبهشت 1399
  • تاریخ بازنگری: 14 خرداد 1399
  • تاریخ پذیرش: 16 خرداد 1399