تحلیل طبقه‌بندی‌های ارائه شده طرح و نقش قالی ایران و ارائه‌ی الگوی نوین طبقه بندی بر اساس طرح و نقش قالی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد فرش ، دانشگاه هنر

2 دانشیار گروه آموزشی پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر تهران

چکیده

فرش یکی از کهن‌ترین هنرهای ایرانی است که نقوش متنوع و غنی آن بیانگر پیشینه‌ی تاریخی آن است. نقش و رنگ فرش متاثر از شرایط اقلیمی، فرهنگی، تاریخی هر منطقه‌ای است. که با توجه به وجود معیارهای مختلف در این تنوع دسته‌بندی و طبقه‌بندی‌های گوناگونی از دیدگاه‌های مختلف ارائه شده است. در این پژوهش سعی بر آن بوده که با توجه به مطالعات و بررسی‌های صورت گرفته و نقد طبقه-بندی‌های موجود در حوزه طرح و نقش قالی ایران، ‌بتوان به طرحی مشخص و معین متکی بر چهارچوب و منطق و همچنین قابل خوانش و از لحاظ بصری ماندگار در حافظه و ذهن رسید.
پس از تحلیل و مطالعات صورت گرفته نهایتا موفق به ارائه طبقه‌بندی‌ای تحت عنوان "هفت رخ " که بر دو محور طرح و نقش استوار بوده و عبارتند از: محرمات، قابی، واگیره‌ای، لچک ترنج، باغی، محرابی و افشان شده و نتایج تحلیل و نقد این طبقه بندی حاکی از جامع و شامل‌ بودن طبقه‌بندی هفت رخ قالی‌ دارد. این مقاله با بهره‌گیری از نظام طبقه بندی مبتنی بر اصول منطق نظری و با استفاده از ابزارهای مطالعات کتابخانه‌ای و مشاهده انجام یافته است و در پی ارائه طبقه‌بندی فراگیر و قابل گسترش در طرح-های جدید می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis of current categories of Persian carpet and presenting a new model of classification based on carpet’s design and motif

نویسندگان [English]

  • Siamak Egharloo 1
  • Seyyed Saeid Zavieh 2

1 Master of Art in Carpet, Faculty of Applied Arts, University of Art, Tehran, Iran

2 Associated Professor, Faculty of Applied Arts, University of Art, Tehran, Iran

چکیده [English]

Abstract
Persian carpet or Iranian rug, a heavy textile for decoration or home use, is one of the main features of Iranian culture and art as well as one of the leading exports. Carpet is one of the traditional Persian arts that its plenteous and varied designs express its historical background. The motifs and colors of carpets were influenced by the climatic, cultural, and historical context of each region. Due to the existence of different criteria in this diversity, different carpet’s categories were presented from different perspectives. Accordingly, in this research, we tried to find out a new framework of carpet classification based on the critical study on the existing classifications in the design and motif of the Persian carpet. Our new recommended classification was defined as a reliable framework, a readable, and visually perceivable. This paper was conducted using the classification system based on the principles of theoretical logic as research methodology. It was benefited from library and observational studies as the data gathering method. After analyzes and studies, it was succeeded in offering a categorization titled "Seven Face" (H︡aft Rokh) that was based on two axes of design and motif, such as: Moharramat (Strips), Ghabi (Shape), Vagirei (pattern), Lechak Toranj (Medallion),  Baghi (Garden), Mahrabi (Prayer) and Afshan. The results of this critical analysis of the carpet classification indicated that the classification of “Seven Faces” system would be a comprehensive category. Seeks to express a comprehensive and expandable classification of carpet in new designs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Persian carpet
  • classification
  • carpet categories
  • motif
  • design
ادواردز، سیسیل(1356)، قالی ایران، انجمن دوستداران کتاب؛
استون، پیتر اف(1391)، فرهنگنامه فرش شرق،  ترجمه بیژن اربابی، جمال هنر؛
بورکهارت، تیتوس(1390)، هنر مقدس، ترجمه جلال ستاری، سروش؛
پاکباز، روئین(1385)، دایرةالمعارف هنر، فرهنگ معاصر؛
پاکباز، رویین(1387)، نقاشی ایرانی از دیرباز تا امروز، زیرین و سیمین؛
حشمتی رضوی، فضل­الله(1387)، سیر تحول و تطور فرش­بافی ایران، سمت؛
دانشگر، احمد(1390)، دانشنامه فرش ایران، مرکز ملی فرش ایران؛
دهخدا، علی اکبر(1377)، فرهنگ دهخدا،دانشگاه تهران؛
رید ، هربرت(1367)، کتاب هنر، ترجمه یعقوب آژند، چاپ مولی؛
ژوله، تورج(1381)، پژوهش در فرش ایران، یساولی؛
شرکت سهامی فرش ایران(1356)، شاهکارهای فرش ایران، پیشگر؛
صدری، غلامحسین (1377)، فرهنگ فارسی امروز، موسسه نشر؛
صوراسرافیل، شیرین(1371)، طراحان بزرگ فرش ایران، سروش؛
فریه، ر.دبلیو(1374)، هنرهای ایران، ترجمه پرویز مرزبان، نشر و پژوهش فرزان روز؛
گیرشمن، رومن(1370)، هنر ایران در دوران پارتی و ساسانی، علمی فرهنگی؛
گیرشمن، رومن(1390)، هنر ایران در دوران ماد و هخامنشی، علمی فرهنگی؛
مرزبان، پرویز و معروف، حبیب (1377). فرهنگ مصور هنرهای تجسمی            ، سروش
معین، محمد(1364). فرهنگ فارسی، امیرکبیر؛
نصیری، محمدجواد(1374)، سیری در هنر قالی ایران، محمدجواد نصیری؛
ورزی ، منصور (1353)، هنر و صنعت قالی در ایران، رز؛
Dilley, Arthur (1931), Oriental Rugs & carpet, Charles Scribner`s son;
 
Ford, P.R. J (1981). Oriental carpets designs, Thames and Hudson;
Heinemann (1974) 15. A Visual Dictionary of Art, Secker &Warburg
Hosain, Ali (1956), oriental carpets/ klinkhardt & biermannm;
Lucie Smith, Edward (2003) 16. Art Terms, Thames & Hudson
Milanesi Enza (1999), The Bulfinch guide to carpet-.
Smyers, Bernard (Ed.) (1970) 17. McGraw-Hill Dictionary of Art, McGraw-Hill.
Stone, Peter F. (1997) 18. The Oriental rug Lexicon, Thames and Hudson.
 
مقالات
اربابی، بیژن (1387). ارزیابی شیوه­های طبقه­بندی طرح و نقش فرش ایران، فصلنامه علمی پژوهشی گلجام،شماره11، پاییز 1387،صفحات 57-74
دریایی، نازیلا(1385)، زیبایی در فرش دستباف، فصلنامه علمی پژوهشی گلجام، شماره 45، پاییز و زمستان 1385، صفحات 25-36؛
http://www.incc.ir/%D9%81%D8%B1%D8%B4%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D8%B7%D8%B1%D8%AD%D9%87%D8%A7%DB%8C%D9%81%D8%B1%D8%B4%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86.aspx
 
منابع تصویری:
1-     بصام، سید جلال الدین(1383)، رویای بهشت، سازمان اتکا؛
2-     پاکباز، رویین (1387)، نقاشی ایرانی از دیرباز تا امروز، زیرین و سیمین؛
3-     ژوله، تورج(1381)، پژوهشی در فرش ایران، یساولی
4-     شاهکارهای نگارگری(1389)، وزارت ارشاد اسلامی؛
5-     فریه، ر.دبلیو (1374)، هنرهای ایران، ترجمه پرویز مرزبان، نشر و پژوهش فرزان روز؛
6-     گیرشمن، رومن (1370)، هنرایراندردوران پارتی و ساسانی، علمی فرهنگی؛
7-       Ford, P.R. J (1981). oriental carpets designs, Thames and Hudson;
دوره 1، شماره 1
شهریور 1399
صفحه 153-172
  • تاریخ دریافت: 11 اردیبهشت 1399
  • تاریخ بازنگری: 03 خرداد 1399
  • تاریخ پذیرش: 19 خرداد 1399